χριστεμπαίκτης

ὁ, Μ

αυτός που περιπαίζει τον Χριστό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Χριστός + ἐμπαίκτης «αυτός που εξαπατά, που περιπαίζει» (< ἐμπαίζω)].